Een paastraditie op de boerderij: het rog palmen. Op Palmzondag ging men met het hele gezin naar de pas ingezaaide velden om het rog te palmen.
Een oeroude paastraditie
Het waren wel de katholieke boeren die in Noord Brabant, Limburg, Zeeland en in de Brabantse Kempen heilig geloofden in het rog palmen. Op Palmzondag (of te wel Palmpasen: de laatste zondag voor Pasen, waarop de blijde intocht van Jezus Christus in Jeruzalem wordt gevierd) toog het hele boerengezin naar de roggevelden. Maar niet voordat ze eerst allemaal naar de Hoogmis waren geweest, waar de pastoor of priester de door de boer meegenomen palmtakken had gezegend met wijwater.
Rog(ge) palmen
Nadat de Hoogmis was afgelopen, ging men naar de velden om deze te wijden. Dat deed men door op de hoek van het roggeveld een palmtakje in de grond te steken. De palmtakjes waren (zijn) eigenlijk buxus takjes, want in Nederland groeien nu eenmaal geen palmbomen en de buxus is familie van de palm. Takje in de grond? Dan werd er tot de Heer gebeden voor een goede oogst. Nadat er een kruisje was geslagen, ging men door naar de volgende hoek. Daar herhaalde zich hetzelfde ritueel net zo lang totdat alle hoeken van alle roggevelden voorzien waren van een palmtakje. Zo! Als dat niet hielp tegen eventuele narigheid?
Bescherming huis en stal
Omdat de gezinnen toen behoorlijk groot waren en iedereen gezinslid natuurlijk zijn/haar takje had laten wijden, waren er meestal nog wel een paar takjes over. Die gingen mee naar huis. In de woonkamer en soms ook in de stal hing een kruisbeeld, waar moeder de vrouw een overgebleven palmtakje achter de corpus stak. Nu was niet alleen de boerderij, maar ook de stal beschermd tegen bijvoorbeeld blikseminslag.
Foto
Nationaal Archief
