“Sir you have to pay when you take pictures” Niet…..echt? Dat hadden wij even gemist toen de gids haar rondleiding in het rap Tsjechisch begon. En de entreekaartjes waren al zo duur!
Betalen pannenkoek!
Ik had wel gezien dat de groep hun mobieltjes opruimden, maar dacht begrepen te hebben dat het geluid uit moest of zo. Mijn Tsjechisch is natuurlijk ook niet wat het geweest is. We hadden bij de entree kennis gemaakt met een leuk Nederlands echtpaar. Hij liep rond met een mega fototoestel. Ik moest het doen met mijn Iphone, waar je best aardige foto’s mee kunt maken. Grommend hing de man zijn toestel om zijn nek. “Belachelijk!” mopperde hij toen de gids hem dit nieuws in gebrekkig Engels vertelde.
Heilige Hroznata
Braaf liepen we achter onze Tsjechische groep aan. Aha, er was dus een edelman die, na een lang verhaal, een klooster liet bouwen. Hij plukte wat monniken uit Praag en plaatste die in zijn klooster. Oh nee, hij werd overvallen en gevangen genomen. Ze martelden hem en toen hij dood ging branden er wel vijf vuren om hem heen. Hij werd heilig verklaard want, bij opgraving zat er nog een stuk weefsel in zijn hersenpan. Oké, hij was dus belangrijk, dus een zaal vol afbeeldingen van hem. Prima, maar na vier zalen vol met afbeeldingen en beeldjes van die snuiter, vond ik het toch niet zo erg meer dat we geen foto’s mochten nemen.
Treuzelende Nederlander
Met een oude ‘kasteelsleutel’ opende de gids een deur, die toegang gaf tot de naastgelegen kerk. Wow! Ik heb wel eens wat kerken van binnen gezien, maar deze……prachtig! Mobiel, waar is mijn mo….verdomme! We mogen geen foto’s maken. Ja, voor tien euro! Naast mij stond de Nederlandse dame. Maar waar was haar man? Het was me opgevallen dat ze de hele tijd alleen liep. Daar! Verscholen achter een enorme pilaar van de kerk stond hij met zijn camera en maakte stiekem de ene na de andere foto. Zijn vrouw volgde mijn blik. “Hij is 38 jaar persfotograaf geweest,” was haar simpele redenatie.
Briljant, dat doe ik ook
Als een volleerde spion, dook ik weg tussen de pilaren, sloop ik langs kerkbanken en verschool mezelf achter biechthokjes. Gebruikte mijn informatieboekje als dekmantel en nam zo de ene na de andere foto. Propte snel mijn mobiel weer in mijn broekzak en slenterde nonchalant verder, want tja betalen voor foto’s? We blijven Nederlanders…
Foto: Buzzfeed.com
