Al Capone’s bizarre einde

Al Capone. De maffiabaas die vele moorden op zijn naam heeft staan, sterft op 48-jarige leeftijd. Niet door een kogel, maar zo dement als een deur.

Alphonse Gabriel Capone

Wordt geboren op 17 januari 1899 in Brooklyn (New York), in een van origine Italiaans gezin met negen kinderen. Op jonge leeftijd komt hij in jeugdbendes terecht en wordt na een vechtpartij met zijn leraar op 14-jarige leeftijd van school geschopt. De jeugdbendes worden ingeruild voor de ‘grote jongens’. Capone gaat werken als barman en uitsmijter in de Harvad Inn. Het is daar dat hij zijn (nooit in zijn bijzijn genoemde) bijnaam “Scarface” krijgt. Door een simpele flirt wordt hij met een mes in zijn gezicht bewerkt door de broer van de dame in kwestie. In zijn latere carrière doet Capone er alles aan om altijd met ‘zijn goede kant’ op de foto te komen.

Capone naar Chicago

Op zijn negentiende krijgt hij en zoon en trouwt hij met de moeder van zijn kind. Hij wordt verdacht van twee moorden en wordt voor een time-out door bendeleider Frankie Yale naar Chicago gestuurd. Daar ontmoet hij bendeleider Jonny Torrio die het aanstormend talent onder zijn vleugels neemt en hem alles leert wat er te leren valt. Capone krijgt de leiding over de gokpaleizen, de illegale verkoop van alcohol (1920 was het tijdperk van de ‘drooglegging’ in Amerika) en de prostitutie.

Capone ‘erft de zaak’

Jonny Torrio overleefd ter nauwer nood een aanslag en ’trekt zich terug’ uit de maffiawereld. Zijn opvolger wordt…Al Capone. Die duikt steeds dieper in het leven van afpersing en omkoping en zorgt er gaandeweg steeds meer voor dat zijn ‘rivalen’ worden geliquideerd. Iedereen is dol op Capone en zo niet… dan ‘zorgt’ hij daar wel voor. Hij is goed voor zijn mensen, maar is ook keihard wanneer zijn vertrouwen wordt beschaamd. Ten tijde dat het verschrikkelijk slecht in Amerika gaat (Grote Depressie) zorgt hij ervoor dat er in Chicago gaarkeukens komen, zodat de minderbedeelden tenminste te eten krijgen. Ondertussen gaat het moorden gewoon door, maar door de juiste personen om te kopen, wordt hij niet berecht.

Beroemde ‘Valentijnsbloedbad’

Het deed de onderwereld schudden op zijn grondvesten. Er worden die dag zeven moorden gepleegd met als doel om rivaal Bugs Moran om te brengen. Maar de bendeleider uit Noord- Chicago was te laat op de afspraak gekomen en wist daardoor deze ‘bloederige’ dans te ontspringen. Capone’s mannen werden ervan verdacht, maar het bewijs …dat was er natuurlijk niet! Uiteraard had Capone een alibi. Hij verbleef in zijn peperdure villa op Palm Island (Florida). Regelmatig hebben rivaliserende bendes  geprobeerd Capone te doden. Dat was haast onmogelijk omdat hij rondreed in zijn ‘killer car’. Een 2,5 ton zware Cadillac en een legio aan bewakers om zich heen, waar het Witte Huis toen vast jaloers op is geweest.

Naar de gevangenis

Hoe de overheid ook zijn best deed om Capone achter de tralies te krijgen, het was onmogelijk! Tot 1929. Capone wordt beschuldigd van belastingfraude. “Ach”,  denkt Capone. “Wanneer ik schuld beken en de jury is omgekocht, krijg ik vast een enorme geldboete en is alles zo gepiep”. Maar dat pakte heel anders uit. De rechter, die er op gebrand was om Capone te veroordelen, wisselde op het laatste moment van juryleden. Capone was schuldig en moest elf jaar ‘brommen’.

Federale gevangenis en Alcatraz

In de federale gevangenis had hij het zo slecht nog niet. Ook hier werd jan en alleman omgekocht en had hij nog regelmatig contact met de buitenwereld om zijn imperium verder te bestieren. De overheid liet hem overplaatsen naar Alcatraz. De bewakers daar bleken onomkoopbaar en door zijn ‘grootheidswaanzin’ was hij niet echt populair. Al snel zorgde zijn organisatie dat ‘betaalde’ medegedetineerden Capone’s leven moesten beschermen.

Al Capones laatste jaren

Hij bleek syfilis opgelopen te hebben in de jaren dat hij zijn dames in de prostitutie eerst zelf ‘uitprobeerde’. In die jaren was het nog een ongeneeslijke ziekte waardoor zijn hersenen waren aangetast. Vermoedelijk had dat zijn grootheidswaanzin veroorzaakt en langzaamaan werd hij dement. Na vele mishandelingen werd besloten dat hij zijn laatste jaar mocht ‘uitzitten’ in de gevangeniskliniek. Na 6,5 jaar kwam hij in 1939 vrij. Na een jaar intensieve behandeling in een ziekenhuis keerde hij huiswaarts in Florida. Zijn hersencapaciteit was gekelderd naar die van een 12-jarige, dus maffiabaas spelen… dat zat er niet meer in. Op 21 januari 1947 kwam er een einde aan zijn leven door een hartstilstand. Zijn begrafenis was enorm, want natuurlijk kwam de halve maffiawereld afscheid nemen van deze legende.

Foto
Commons Wikimedia