De deukhoed in de vooroorlogse jaren

Deze hoed doet ons waarschijnlijk meteen denken aan The Godfather of aan gangster Al Capone. Mannen met maatpakken, van wie het gezicht mysterieus verscholen ging onder hun hoed.

De deukhoed kwam in beeld

De deukhoed werd rond 1890 ontworpen, maar werd pas populair vanaf de jaren twintig. Met name de heren uit de middenklasse droegen deze hoofdbedekking. Ook de deukhoed was onderhevig aan ‘de laatste trend’ en raakte eind jaren 50 uit de mode. Hij werd daarna eigenlijk alleen nog maar gedragen door ‘oudere mannen’. Best jammer, want menig vrouwenhart ging vast sneller kloppen wanneer de man galant zijn hoed voor haar afnam en hij haar zwoel in de ogen keek.

Meest bekende deukhoed

De meest bekende deukhoed is toch wel de Borsalino. Het gelijknamige bedrijf bestaat al sinds 1857. Hun deukhoeden werden gemaakt van het haar van wilde konijnen of hazen. Het bedrijf verkocht in de jaren 20 jaarlijks twee miljoen hoeden. Inmiddels zijn er ruim 2700 verschillende modellen op de markt gebracht. Wil je vandaag de dag een echte ‘haarvilthoed’, dan moet je behoorlijk diep in de buidel tasten. Het productieproces, wat maar liefst veertig verschillende fasen moet doorlopen, duurt in totaal zeven weken voordat de hoed uiteindelijk klaar is. Tja, dit arbeidsintensieve proces wordt natuurlijk doorberekend in de prijs van de hoed.

Waarom zou je nu een hoed dragen?

Daar is menig hoedenverkoper kort en bondig over. Behalve dat het een toevoeging is aan je kleding, heeft de hoed ook een functie. Het beschermt het hoofd tegen regen, wind en tegen de zon. Wist je dat bijna 50 procent van de lichaamswarmte via het hoofd verdwijnt?  Het dragen van een hoed heeft wel een zeker imago. Het is onderscheidend van de massa en zegt iets overd de persoonlijkheid van de drager. De deukhoed is tegenwoordig weer helemaal ‘in’ en wordt gedragen door verschillende Amerikaanse beroemdheden. Ook onze modieus geklede Koningin Maxima is een ‘fan’ van dit model, wat terug te zien is in haar hoedencollectie.

Regels over het dragen van de hoed

Een hoed mag nooit binnenshuis en zeker niet tijdens het eten gedragen worden. In de kerk neemt men de hoed af, maar in een synagoge heeft de man hem juist weer op. Wordt de man buitenshuis aan iemand voorgesteld of staat hij te praten met een vrouw of oudere heer, dan moet de hoed kort worden opgetild. Tijdens officiële gelegenheden of tijdens begrafenissen zet de man zijn hoed af houdt hij deze vast in de hand.

Foto
Nationaal Archief

 

6 Comments

  • Mijn vader droeg vroeger ook zo’n hoed. Als middenstander kende hij veel mensen en was van even zoveel mensen afhankelijk. Gezellig aan de hand van je vader lopen kon je daarom wel vergeten. Hij had zijn hand nodig om talloze malen die hoed even te lichten.

    • Dat zie ik helemaal voor me. En toch….had het wel wat elkaar zo begroeten ipv “hoi”.

  • Nog even iets. Het zal in de jaren ’50 – ’60 geweest zijn, dat er een detective film op TV kwam met zulke ‘gehoede’ heren. Een vechtpartij was dus niet denkbeeldig, maar het vreemde was? De hoeden bleven op hun plaats. Mijn vader moest daar altijd om lachen.
    Haha, was hij een man van de praktijk? Ik kan het me niet voorstellen, maar gelijk had hij wel.
    Zie ik nu een ouderwetse film met gehoede heren, dan moet ik daar altijd aan denken.

  • Wat enig, Rovers.
    Mijn vader droeg altijd zo’n hoed en dan van binnen in de rand zijn initialen in “metalen” lettertjes.
    Toen ik het filmpje zag schoot me dat weer te binnen.

    Prettige dag verder. Wat ben je toch leuk bezig.

    • Dank je wel Riny. Wat leuk dat je vertelde van de initialen. Handig, zo raakte je niet in de war van wie welke hoed was.

Laat een reactie achter