Zaterdagavond. Met het gezin sushi eten bij Natsumi. De reviews waren dusdanig lovend, dat we dat natuurlijk moesten uitproberen. We werden allerhartelijkst ontvangen en gewezen naar onze kleine, maar knusse tafel. De warme gloed van het olielampje op de tafel, gaf een romantische sfeer. Er heerste een goeie vibe in het restaurant en echt alle tafels waren bezet. Wow, deze tent liep als een tiet!
Cola en foute garnalen
Natuurlijk gingen we voor de all you can eat. Veel keus zeg! Ook voor de ‘niet visliefhebber’. Ik adviseerde onze jongste zoon, die allergisch is voor garnalen, om preventief cola te drinken. Hele verstoppingen in het riool worden met cola opgelost. Dan werkt het toch ook voor zijn darmstelsel, wanneer hij een sushi eet die in contact is geweest met garnalen? We genoten van ons eten. Inderdaad, de reviews klopten. De sushi’s waren heerlijk. Het concept dat iedereen nog wist wie wat besteld had gaven we snel op en aten gewoon van wat er op tafel kwam.
Heeft iedereen het naar zijn zin?
Ik keek eens voorzichtig om me heen. Tot mijn verbazing bleek niet iedereen het even gezellig te hebben of ik snapte het idee achter ‘het gezellig hebben’ misschien niet? Schuin naast ons zat een echtpaar met een puberzoon. Vader en moeder zaten naast elkaar en de zoon alleen tegenover hen. De zoon heeft, echt waar, de hele maaltijd op zijn mobiel gekeken. Maar hij niet alleen….. zijn ouders ook! De hele tijd waren hun gezichten blauw opgelicht van hun beeldscherm. Gedachteloos wreef de man met zijn hand over de rug van zijn vrouw, terwijl hij naar zijn scherm keek. Zij ontving deze gedachteloze aanraking, terwijl ook zij op haar scherm keek. Achteloos werd de sushi naar binnen gepropt. Ze keken niet eens naar wat er op tafel werd gezet, laat staan naar wat ze aten. Verbaasd zag ik dat ze niet eens met elkaar communiceerden. Huh? Is dit de nieuwe manier van uit eten gaan?
Waren zij de enige?
Welnee joh! Voor mij, aan het raam, zat een stelletje van rond de 20. Ook daar scheen het romantische licht van het olielampje. De ultieme plek om elkaar romantisch in de ogen te kijken en elkaar sensueel sushi te voeren. Oké, er was wel een verschil met dit stel en die aan de andere tafel…zij spraken nog met elkaar. Om de 10 minuten werd hun mobiel gepakt. Staakte het gesprek en waren ze een paar minuten stil om op hun mobiel te kijken. Ik durfde me niet om te draaien om naar de tafels te kijken. Zouden daar ook mensen zitten die ‘gezellig’ uit eten waren of waren dat ook mobielverslaafden?
Zou je het kunnen verbieden?
Misschien is het zo dat wij niet heel vaak uit eten gaan en er dus echt van genieten. Misschien is het wel zo dat wanneer je dat vaak doet ‘het gewoon’ is? Misschien heeft men niets meer te bespreken en gaan maar in hun privécoconnetje zitten? Ik heb geen idee, maar ik stem voor….een nieuw verbod: VERBODEN OM OP JE MOBIEL TE KIJKEN TIJDENS HET ETEN en zeker in restaurants!
Foto:
Nationaal Archief
