De Wieringermeerpolder is een van de vele gebieden die de Nederlanders hebben veroverd op het water. Een megaproject dat veel kolonisten aantrok.
Gecontroleerd op werklust en netheid
Op 29 juni 1920 ging men met een van de grootste waterstaatkundige werken van Nederland van start: de Zuiderzeewerken. Een megaproject waarmee de Zuiderzee werd afgesloten en gedeeltelijk werd ingepolderd. Op 21 augustus 1930 viel de Wieringermeerpolder droog. Honderden pioniers trokken naar het nieuwe land, in de hoop daar een mooie toekomst op de bouwen. De gezinnen werden van te voren gecontroleerd op werklust en netheid, voordat ze zich daadwerkelijk in de polder mochten vestigen. Omdat er in het begin nog nauwelijks geboerd kon worden, kwamen de kolonisten in eerste instantie te werken onder de Directie Zuiderzeewerken en later onder de Directie Wieringermeerpolder. Hoewel er miljoenen liters water uit de polder was weggepompt, had men voor het laaste werk nog veel mankracht nodig. Het land werd in percelen opgedeeld die door de staat als grondeigenaar in pacht werden uitgegeven. Tussen 1934 en 1942 werden daar in totaal 476 pachtboerderijen opgebouwd. Dat de nieuwe boeren oorspronkelijk uit alle windstreken kwamen was overigens mooi terug te zien aan boerderijnamen als ‘Hoeve Zeeland’ en ‘Nieuw Schermermeer’.
Weer onder water
Voor de verdere inrichting van de Wieringermeerpolder werd de Delftse architect en stedenbouwkundige Marinus Jan Granpré Molière aangenomen. Hij gaf vorm aan de nieuw aan te leggen dorpen Middenmeer, Slootdorp en Wieringerwerf, die met rechte polderwegen en vaarten met elkaar verbonden waren. Het latere vierde dorp Kreileroord werd pas in 1957 gebouwd. In elk dorp werden aparte scholen en kerken gebouwd voor katholieke, hervormde en gereformeerde kolonisten. De Wieringermeer groeide na jaren van noeste arbeid uit tot een vruchtbaar gebied. Totdat de Duitse bezetter de polder op 17 april 1945 onder water zetten. De 7000 inwoners en zo’n 1000 tot 2000 onderduikers moesten toen vluchten voor het alles verwoestende IJsselmeerwater. Hoewel de Wieringermeer op 11 december 1945 opnieuw droogviel, zou het nog jaren duren voordat de boerderijen, de kerken en de woningen volledig hersteld waren.
