In maart 1945, vlak voor de bevrijding van ons land, vond na een verzetsactie een van de grootste drama’s uit de bezettingstijd plaats.
Ruim 200 kogels
Op 8 maart 1945 werden op verschillende plaatsen in Nederland in totaal 263 gevangenen door de Duitsers geëxecuteerd. Twee dagen daarvoor had het verzet in Apeldoorn een tip gekregen dat de Wehrmacht op 7 maart bij een slachterij in Epe zo’n drieduizend kilo vlees zou ophalen. Nog diezelfde nacht besloot de verzetsgroep van Geert Gosens om een Duitse truck te stelen en het felbegeerde vlees uit het slachthuis weg te halen. In het aardedonker verscholen de mannen zich in een berm nabij de herberg de Woeste Hoeve, gelegen in het gelijknamige gehucht in de gemeente Apeldoorn. Bij het naderen van een zwaar voertuig sprongen de mannen, gehuld in gestolen Duitse uniformen, uit de berm en hielden het voertuig staande. Dat bleek echter geen vrachtwagen te zijn, maar een open BMW waarin drie Duitse officieren zaten. Omdat die meteen hun wapens trokken, schoten Gosens en zijn mannen ruim 200 kogels op de auto af. Ze waren ervan overtuigd dat alle inzittenden dood waren, en maakten zich snel uit de voeten toen er een voertuig naderde.
Woeste wraak
Later die nacht werd ontdekt dat één man de kogelregen ternauwernood had overleefd. Het was de Oostenrijker Hanns Albin Rauter, de hoogste politie- en SS-chef in Nederland. Rauter was ervan overtuigd dat het een bewuste aanslag op zijn leven was geweest. Uit wraak beval hij om een grote groep ‘Tödeskandidaten’ te executeren, mensen die zich op allerlei verschillende manieren hadden ingezet voor het verzet. In uiteenlopende plaatsen in Nederland werden in totaal 263 verdachten gefusilleerd. Op de plek van de aanslag bij de Woeste Hoeve waren dat 117 mensen. In de loop der jaren zijn daarvan inmiddels 116 lichamen geïdentificeerd. Tot op de dag van vandaag zoekt men nog naar de naam van de laatste ‘onbekende Nederlander’ die daar vermoord werd.
Foto: Herdenking bij de Woeste Hoeve 1954
Nationaal Archief
