De boeken van Sanne van Havelte zijn knus, lekker ouderwets, behoorlijk rolbevestigend, romantisch en vrijwel altijd ‘kregen ze elkaar’ op het einde.
Zoetermeerse onder de plak
Suzanne Alida Maria van Hamersvelt werd op 7 juli 1889 geboren in Zoetermeer. Als enige meisje in een gezin met vier broers, heeft ze het thuis niet gemakkelijk. Haar dictatoriale vader, die dé notaris was in Zoetermeer, vond dat de lagere school méér dan genoeg opleiding was voor een meisje.
Jij blijft thuis!
Suzanne werd ouder, de huwelijkskandidaten dienden zich aan. Maar dat verbood haar vader. Er werd niet getrouwd! Hij vond dat een dochter maar één taak had en dat was het verzorgen van haar ouders….tot aan diens dood! De arme Suzanne droomde van meer. In het geheim volgde ze een opleiding tot apothekersassistente, wat ze betaalde van haar eigen zakgeld. Ze behaalde haar diploma, waar haar vader uiteindelijk achter kwam. Hij was woedend. Werken? Was ze nu helemaal! Ze moest verzorgen!
Verzorgen, dat deed ze
In 1923 ging haar vader met pensioen. Met z’n drieën verhuisden ze naar Apeldoorn, waar ze haar ouders keurig verzorgde. Vier jaar later overleed haar 71-jarige moeder. Een aantal jaren later overleed haar 81-jarige vader. Suzanne was inmiddels ruim de dertig gepasseerd, ongetrouwd en helaas kinderloos.
Voorliefde voor schrijven
Ze was dol op kinderen. Haar neefjes en nichtjes kwamen regelmatig logeren. Voor het slapen gaan vertelde ze hen altijd een zelf verzonnen verhaaltje. Speciaal voor één van haar nichtjes schreef ze in maar liefst vierentwintig schriftjes het verhaal: ‘Hun geheim’, wat ging over de romance tussen Frans en Jo, die elkaar ontmoeten in een trein. In 1933 stuurde ze dit, aangemoedigd door haar schoonzus, ter beoordeling naar uitgeverij W.J. Thieme en Cie te Zutphen.
Pseudoniem Sanne van Havelte
Het boek werd uitgegeven. Ze ontving hiervoor 150 gulden. Uit onzekerheid over haar eigen kunnen, besloot ze om een pseudoniem te gebruiken: Sanne van Havelte. Haar onzekerheid bleek ongegrond. Het boek werd dusdanig goed ontvangen, dat al snel haar tweede boek volgde: ‘Mieks moeilijkheden‘.
Eindelijk kwam ze voor zichzelf op
Wat ze bij haar vader nooit had durven doen, deed ze bij haar uitgever wel. Ze kwam eindelijk voor zichzelf op! Ze had gemerkt dat ze veel te weinig kreeg voor haar boek en dat de uitgever de winst niet met haar deelde. Daar stak ze een stokje voor door naar uitgeverij Van Holkema en Warendorf over te stappen. Haar derde boek ‘Hanna’s vlucht’ werd door hen in 1939 uitgegeven.
Een serie
Tijdens de oorlog werd er niets gepubliceerd, maar bleef Suzanne naarstig doorschrijven. Na de oorlog ging ze reizen wat een enorme inspiratiebron bleek te zijn voor in haar boeken. In totaal schreef ze, behalve vier losstaande boeken, een serie van dertien boeken waarin de liefde tussen jongeren uit vier families: de families Ter Hegge, van Eek, Huizinga en Van Lelieveld, een zeer grote rol speelden.
Laatste boek
Tot op het laatst bleef ze schrijven. In 1967 verscheen haar laatste boek ‘Jil’s roeping‘. Op 19 december 1968 overleed ze op 79-jarige leeftijd aan de gevolgen van ouderdom in een ziekenhuis in Zeist.
Foto:
Nationaal Archief
Sanne van Havelte, een icoon uit onze jeugd. Het was niet altijd zo lichtvoetig als we ons als lezeressen in de jaren 70 wensten, maar die oude sfeer van de jaren dertig was zo heerlijk. Ik las op de DBNL site dat ze ook de meisjes hbs (de MMS neem ik aan) had gevolgd en een korte tijd in een Haagse apotheek had gewerkt. Dat komt me logischer voor omdat meisjes van goede huize in die tijd een beroep moesten leren voor het geval ze niet zouden trouwen. Omdat haar moeder ziekelijk was, was ze naar huis gekomen om de huishouding op zich te nemen. Ter afwisseling hielp ze haar vader op kantoor. Toch een minder treurig leven dan je zou denken. Maar na hun dood kwam ze pas echt tot bloei. Net als Cissy van Marxveldt is Sanne van Havelte bewust of onbewust ook een van mijn voorbeelden 🙂
the lees deze boeken al vijftig jaar en hou er nog steed s van!
Het lezen van de boeken gaf mij troost en vreugde.
Gelukkig heb ik ze allemaal, en nog steeds hou ik van de verhalen….
Ik heb alle boeken van Sanne van Havelte. Ben ooit begonnen met Hun geheim en als jong meisje en later als jonge vrouw heb ik ze allemaal gekocht, gelezen, uitgeleend aan anderen en gelukkig teruggekregen. Nu ben ik 75 jaar en af en toe lees ik nog steeds een van haar boeken. Uitlenen doe ik ook nog steeds, want mijn vriendinnen genieten er net zo van als ik!!
Wat heb ik genoten van de boeken van Sanne van Havelte.