Verlangen naar

Henry Clive

Hoe komt het toch dat we ons verlangen steeds maar voor ons uitschuiven? Er niets mee doen, terwijl ons verlangen als een smeulend vuurtje in onze gedachte is. Zijn we bang en durven we de stap niet te zetten? 

Wollige wolken

Op je rug lig je in in het zachte groene gras en staar je naar de witte wollige wolken. Lustig fantaseer je er op los. Hé die wolk lijkt op een Fiatje 500. Als je daar toch eens een maand mee door Italië zou kunnen toeren? Wow, dan zou je overal kookworkshops gaan volgen. Haha, die wolk lijkt wel op die rotkop van je baas. Als je tegen hem eens kon zeggen jouw baan in zijn…te stoppen! Dan was je eindelijk vrij. Verlost van alle stress. Misschien zou je dan eindelijk je eigen winkeltje gaan beginnen of toch dat mobiele koffiebusje kopen en op concerten en braderieën gaan staan.

Verlangen naar

Hoe komt het toch dat we ons verlangen steeds maar voor ons uitschuiven? Er niets mee doen, terwijl ons verlangen als een smeulend vuurtje in onze gedachte is. Zijn we bang en durven we de stap niet te zetten? Of is misschien juist onze omgeving een belemmerende factor? Wordt er niet tegen ons gezegd dat het realiseren van ons verlangen toch echt niet kan! Of we misschien gek zijn geworden? Hoe moet dat dan later met ons pensioen? Laten we ons daardoor eigenlijk niet te veel leiden? Waarschijnlijk wel, want stel dat onze omgeving misschien toch gelijk heeft?

Maar waarom wachten?

Een prachtig voorbeeld is de film ‘The Bucket list, met Morgan Freeman en Jack Nicholson. Twee heren hebben te horen gekregen dat hun einde nadert. Verdorie! Met de hete adem van Magere Hein in hun nek, besluiten de heren een lijst met hun verlangens op te schrijven. Wat hadden ze nog echt willen doen, willen hebben of willen ervaren voordat hun leven voorbij is? Eindelijk gaat de knop om. Waarom wachten, ze hebben nog maar zo kort. Maar wat blijkt….hun omgeving werd woedend! Ze horen rustig thuis te zijn bij hun gezin. Daar horen ze te wachten totdat Magere Hein hen op komt halen. De heren nemen een besluit! Ze luisteren niet naar hun omgeving en gaan hun verlangens eindelijk realiseren. Ze laten een boze familie achter, die denken dat de tumoren echt naar hun hersenen zijn doorgeslagen. Maar de heren gaan toch! Samen op pad om hun verlangen en dromen te realiseren.

Gewoon doen!

Waarom wachten totdat het te laat is? Hoezo doen we niets met ons verlangen, terwijl we nu in de kracht van ons leven zijn? Hoezo gooien we niet een paar flinke houtblokken op dat smeulende vuurtje, porren en blazen we niet net zo lang totdat het vuur hoog oplaait? Het heet genoeg is om eindelijk de stap te zetten om ons verlangen te realiseren. Of het nu om een klein verlangen gaat of iets wat meer voorbereiding nodig heeft. Uitwerken die handel! Ga er mee aan de slag. Is het haalbaal en realistisch? Ja….wacht dan niet langer. Gewoon doen! Het leven is te kort om te wachten. Is het onze tijd en komt Mager Hein ons halen, dan hoeven we niet te denken….hadden we maar!

 

(foto: Henry Clive)

4 Comments

  • Een bekend dilemma…
    Ik denk dat wij gewoon praktische bezwaren hebben en ook angst om een groot risico te nemen. Een gebrek aan vertrouwen? Zekerheid op het spel zetten, dat doen we niet.

    Volgens mij heb je dit simpel en goed geschreven en in dezelfde stijl als je voorgaande stukjes. Goed gedaan.

    • Dank je wel Rini, Inderdaad een risico nemen is wel vaak een groot dilemma. Soms moet je je zekerheid opzij durven zetten om een nieuwe stap te zetten.

  • Mooi beeld, dat Fiat 500 wolkje.
    Goed thema ook. Misschien wint het verhaal aan power als je in plaats van je/we ‘ik’ schrijft. Zou de jaren 50 vrouw in de afbeelding werkelijk dromen van een deegroller of van een date met de groenteman?

    • Dank je wel Joost, erg blij met je inbreng. Leerzaam!

Laat een reactie achter